Η εξωτερική θερμομόνωση (θερμοπρόσοψη) των τοίχων είναι η τοποθέτηση θερμομόνωσης στο εξωτερικό μέρος όλων των κατακόρυφων εξωτερικών τοίχων του κτιρίου και η προστασία αυτής με διαδοχικές στρώσεις εξειδικευμένων υλικών ώστε να παρέχει μεγάλη αντοχή στο χρόνο, τις καιρικές συνθήκες, τις μηχανικές καταπονήσεις, τις ανεμοπιέσεις, τις ισχυρές κρούσεις και οποιαδήποτε άλλη επίδραση μπορεί να επηρεάσει την λειτουργία της.
Η επιλογή της κατάλληλης εξωτερικής θερμομόνωσης σε ένα κτίριο γίνεται λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα θερμομονωτική του επάρκεια (για παλαιό κτίριο) ή την ενεργειακή μελέτη (νέο κτίριο) σε συνδυασμό με την κλιματική ζώνη (περιοχή) που βρίσκεται το κτίριο, τη χρήση του και τα δομικά στοιχεία από τα οποία αποτελείται.
Καθαρισμός όλης της επιφάνειας εξομάλυνση αυτής και ξήλωμα διαφόρων σαθρών κονιαμάτων.
Ελέγχεται η επιπεδότητα των προσόψεων με ράμματα.
Τοποθετούνται - εφόσον απαιτείται - οι μαρμαροποδιές των παραθύρων, καθώς θα πρέπει να προεξέχουν της τελικής επιφάνειας του συστήματος.
Ορίζεται στη βάση του τοίχου, (συνήθως 50 εκατοστά ύψος από αυτή) με ειδικό μεταλλικό τεμάχιο, οριζόντιος οδηγός ο οποίος πρέπει να είναι απολύτως κάθετος προς τις κάθετες ακμές-γωνίες του κτιρίου.
Οι θερμομονωτικές πλάκες από γραφιτούχα διογκωμένη πολυστερίνη (Neopor πάχους τουλάχιστον 7 cm) ή άλλο θερμομονωτικό υλικό επικολλούνται με ειδική κόλλα θερμοπρόσοψης και τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο ώστε το μεγαλύτερο μήκος τους να αναπτύσσεται οριζόντια (δηλαδή παράλληλα με το έδαφος), παίρνοντας ως βάση έναρξης τον οριζόντιο οδηγό. Οι πλάκες αυτές είναι σημαντικό να διασταυρώνονται έτσι ώστε να μην συμπίπτουν οι κάθετες απολήξεις τους με τις κάθετες απολήξεις των θερμομονωτικών πλακών της από κάτω σειράς. Ό,τι ακριβώς δηλαδή προσέχουμε και όταν χτίζουμε τούβλα.
Ειδικά στη βάση της θερμοπρόσοψης, δημιουργείται ζώνη στεγάνωσης και προστασίας. Η πυκνότητα του θερμομονωτικού υλικού αυξάνεται και αν απαιτείται, γίνεται επάλειψη με τσιμεντοειδές στεγανωτικό, ώστε να αποφευχθεί μελλοντικά εμφάνιση ανερχόμενης υγρασίας.
Ανάλογα με το ύψος της τοιχοποιίας, αλλά και το αν αυτή είναι από τούβλα, από σκυρόδεμα ή από τσιμεντοσανίδα, οι θερμομονωτικές πλάκες στερεώνονται μηχανικά με τα ανάλογα ειδικά βύσματα.
Πληρώνονται τα κενά ανάμεσα στους αρμούς των θερμομονωτικών φύλλων ή στην επαφή που αυτά έχουν με στοιχεία που διακόπτουν τη συνέχεια της επιφάνειας και κατόπιν τρίβονται όλα τα σημεία που εξέχουν από τα θερμομονωτικά φύλλα έτσι ώστε να εξασφαλισθεί επίπεδη επιφάνεια χωρίς ανωμαλίες (καμπύλες ή ακμές).
Τοποθετούνται γωνιόκρανα και νεροσταλάκτες με το αρχικό υλικό επιχρίσματος, ώστε να διαμορφωθεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εφαρμοσθεί το ειδικό επίχρισμα. Ενισχύονται με ορθογώνια τεμάχια υαλοπλέγματος, τα οποία είναι η νοητή προέκταση των διαγωνίων των παραθύρων και των εξωτερικών θυρών.
Ακολουθεί η διάστρωση του βασικού επιχρίσματος με οδοντωτή σπάτουλα (υπό γωνία 45 μοιρών), ώστε να προσδιορίζεται το πάχος της στρώσης, καλύπτοντας πλήρως την πολυστερίνη (η οποία, σημειωτέον, πρέπει να έχει προηγουμένως καθαριστεί από υπολείμματα σκόνης, λόγω του τριψίματος που προηγήθηκε). Η έναρξη διάστρωσης του επιχρίσματος γίνεται ξεκινώντας τώρα από την οροφή και καταλήγοντας προς τα κάτω.
Με νωπό και μαλακό ακόμα το επίχρισμα τοποθετούμε το υαλόπλεγμα (160 gr) βυθίζοντάς το μέσα στο επίχρισμα με την ίσια πλευρά της σπάτουλας, αποφεύγοντας να δημιουργήσουμε ζάρες ή φούσκες (σημεία δηλαδή όπου δε θα έχει καλυφθεί από το επίχρισμα).
Μετά τη σκλήρυνση του πρώτου στρώματος ακολουθεί το αστάρωμα της επιφάνειας με έγχρωμο χαλαζιακό σιλικονούχο αστάρι. Για την τελική στρώση χρησιμοποιείται αδιάβροχος, έγχρωμος σιλικονούχος σοβάς, ο οποίος μπορεί να πάρει ειδική υφή ανάλογα με τη διάμετρο του χαλαζιακού του κόκκου, αλλά και την τεχνοτροπία που θα επιλέξει ο αρχιτέκτονας ή ο ιδιοκτήτης του έργου.
Για επαύξηση της μηχανικής αντοχής του συστήματος εξωτερικής θερμομόνωσης, προτείνεται στις προσπελάσιμες στο κοινό όψεις του κτιρίου, διπλός οπλισμός (υαλόπλεγμα).
Η Εξωτερική Θερμομόνωση (Θερμοπρόσοψη) έχει τα εξής πλεονεκτήματα:
Ολοκληρωμένη θερμομόνωση, χωρίς να δημιουργούνται θερμογέφυρες στα στοιχεία του κτιρίου από σκυρόδεμα, πχ. δοκάρια, κολώνες, τοιχία κ.λ.π.
Η εξωτερική θερμομόνωση (θερμοπρόσοψη) προστατεύει τις επιφάνειες των τοίχων από υγρασίες, διότι δεν δημιουργούνται συνθήκες υγροποίησης υδρατμών στο εσωτερικό του κτιρίου ή μέσα στον τοίχο, ενώ ταυτόχρονα τις στεγανοποιεί.
Επιτυγχάνουμε καλύτερη αξιοποίηση της θερμοχωρητικότητας του εσωτερικού τοίχου, με αποτέλεσμα τη διατήρηση της επιθυμητής θερμοκρασίας του κτιρίου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μετά την διακοπή της θέρμανσης ή του κλιματισμού.
Με την εξωτερική θερμομόνωση (θερμοπρόσοψη) δεν μειώνεται το εμβαδόν του εσωτερικού χώρου, καθώς όλες οι εργασίες γίνονται εξωτερικά.
Οι εξωτερικοί τοίχοι του κτιρίου αναβαθμίζονται αισθητικά.
Το σύστημα θερμοπρόσοψης που προτείνεται, προσφέρει υψηλή διαπνοή και ελαστικότητα, καθώς και μεγάλη αντοχή στους ρύπους, την μούχλα και τους μικροοργανισμούς. Οι τελικές επιφάνειες είναι "αυτοκαθαριζόμενες".
Το κόστος κατασκευής αποσβένεται μέσα σε πέντε έτη.
Αξιολογήσεις για τις Μονώσεις Τοίχων μας
